SÛRE HAKKINDA ÖZET BİLGİ
Alak Sûresi’nin ilk beş ayeti kur’an vahyi’nin ilk ayetleridir... Bu nedenle Alak Sûresi, iniş sırasına göre 1.sûre sayılır... Aslında bütün bir sûre olarak ilk inen sûre Fatiha Sûresi’dir... 19 ayettir... Adını, ikinci ayetinde gecen “Alak”dan alır... “Alak”, “Alaka”nın çoğuludur... “Alaka” pıhtılaşmış kan (yaş, yapışkan; hayatiyeti ve manyetizması olan kan; genetik), ilişip yapışmak, sevgi, alaka, embriyo,... gibi manalara geliyor...
Mekke-i Mükerreme’de, Nur Dağı’nın zirvesindeki Ğar-ı Hira’da, Ramazan Ayı’nda, Kadir Gecesi’nde gerçekleşen bu ilk Kur’an vahyi şöyle rivayet edilir:
Rasûlullah s.a.v.e vahyin ilk zahir oluşu, uykuda (gördüğü) sadık rüyalardır... O bir rüya gördü mü, sabahın aydınlığı gibi illa gelirdi (gerçek çıkardı)... Sonra ıssız yere/halvete çekilmek kendisine sevdirildi... Böylece Ğar-i Hira’da halvete çekiliyordu... Ehline (ailesine) dönmeden bir kaç gece orada tehannüs (kendisi ile günahdan çıkılan fiil?, ibadet) ederdi... Bunun için (önceden) azık da alırdı... Sonra yine Hadice’ye döner ve onun misli için (Ğar-ı Hira’da kalacağı süre için) gene azık alırdı... Ta ki Ğar-i Hira’da, O’na Hak geldi... O’na melek geldi de dedi ki: “İkra’= OKU!”... (Rasûlullah da) dedi ki: “Ma ene Bi-Kari’in= ben (Bi-) OKUyan değilim!”... (Rasûlullah anlatmaya devam etti): “(Melek) beni aldı da, cehdime (takatımın son noktasına) ulaşıncaya kadar (kendine daldırıp) şiddetlice sıktı... Sonra irsal etti (saldı, bıraktı) da dedi ki: <İkra’= OKU!>... Ben de dedim ki: <Ma ene Bi-Kari’in= ben (Bi-) OKUyan değilim!>... (Nihayet O Melek) beni üçüncü defa aldı da, cehdime (takatımın son noktasına) ulaşıncaya kadar (kendine daldırıp) şiddetlice sıktı... Sonra irsal etti (saldı, bıraktı) da dedi ki: <İkra’ Bi-ismi RabiKElleziy halak, halakal insan’e min alak, İkra’ ve RabbükEl Ekrem, elleziy alleme Bil-Kalem, allemel insan’e ma lem ya’lem>”.
Alak Sûresinde: “OKU”nun anlamı ve OKU’manın önemi... Nasıl OKUnur ve ne OKUnur... İslam’ın Nebî’si, Allah Rasûlü Hz.Muhammed s.a.v.in vahyinin ilk kelimesi/ilk emri “OKU!”???... OKUduktan sonra Hz.Rasûlullah, insanlara dönüp “La ilah illAllah!”, yani “tanrı ve tanrılık yok... Tek Bir Vücud Allah!” dedi (Sad Sûresi’nin girişindeki açıklamaya bak)... Zira OKUmak olmazsa, yani “OKU”’dan önce ne “ismi Allah olan” ve ne yadsınamaz “Diyn” gerçeği anlaşılır, ve ne de insan kendini tanır!... Hadis-i Şerifte ifade olunduğu üzere: Hak gelip, Melekle tafsile çıkmazsa, gerçek sana ebediyyen kapalıdır... Velevki en yakınında, bilkuvve hazinen olsun!...
Ve Alak Sûresinde şunlar da açıklanmaktadır: Alak... Kalem... Ta’lim... İnsan’ın kendini OKUma gerçeğinden müstağni görmesindeki tuğyan... Şartlanmalar istikametinde oluşan taassubu diyn edinenlerin çıkmazı... Astrolojik faktör... Zebaniler... Secde ve Rabbine yakınlık ilişkisi...
AYETLERİN MÂNÂSI
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHIYM
1-) Ikra` Bismi Rabbikelleziy halak;
Yaratan (seni izhar eden; sen yoksun, O kaim) Rabbinin ismi (hakikatın olan zati kuvveler) ile (B sırrınca) OKU!.
2-) Halekal`İnsane min’alak;
(O,) insan’ı Alak’ (kan pıhtısı; yaş, yapışkan yani hayatiyeti ve manyetizması olan kan; genetik) dan yarattı.
3-) Ikra` ve Rabbükel`Ekrem;
Oku!.. Ekrem Rabbin olarak!.
4-) Elleziy’alleme BilKalem;
O (Rabbin) ki, (O Rabbani özellikleri ve o genetiği) (Bi-) Kalem (?) ile ta’lim etti.
5-) Allemel`İnsane ma lem ya`lem;
(Yani) insan’a bilmediğini ta’lim etti.
6-) Kella, innel`İnsane leyatğa;
Hayır (iş sanıldığı gibi değil; düşünün) !?... Muhakkak ki insan (OKUmaz, hazinesini bilkuvve gömülü tutarsa), elbette tuğyan (azgınlık) eder;
7-) En reahüstağna;
Kendini (nefsini) müstağni (OKUmaya, tanımaya ihtiyacı yok) gördüğü için.
8-) İnne ila Rabbikerrüca`;
Muhakkak ki rüc’a (dönüş, dönmek) Rabbinedir!.
9-) Eraeytelleziy yenha;
Gördün mü o nehyedeni (engelleyeni, uzaklaştıranı; Ebu Cehl’i),
10-) Abden iza salla;
Bilfiil namazda iken bir kulu?.
11-) Eraeyte in kâne’alelhüda;
Gördün mü (bir düşün) !.. Ya o (namaz müşahadesindeki kul) Huda (Hidayet, Hak) üzere ise?.
12-) Ev emere Bittakva;
Yahut Takva (korunma; tevhid) ile (B sırrınca) emretti ise?!.
13-) Eraeyte in kezzebe ve tevella;
Gördün mü (bir düşün) !... Ya (o engelleyen bu uğraşı ve çağrısı ile Hakk’ı ve Sistem’i) yalanladı ve yüz çevirdi ise?.
14-) Elem ya`lem BiennAllahe yera;
(B gerçeğince) bilmedi mi ki Allah muhakkak görür?.
15-) Kella, lein lem yentehi lenesfe`an BinNasıyeh;
Hayır (iş sandığı gibi değil) !... Andolsun ki eğer vazgeçmez ise, elbette o (Bi-) nasiye’yi (alnını, başının ön kısmını B sırrınca) şiddetle yakalayıp çekeriz.
16-) Nasıyetin kazibetin hatıeh;
O yalancı (Allah üzerine imanı sahih olmayan), o hata yapan (günahkar, müşrik; bedene, dışa tabi olan; aklını kullanmayan) nasiye’yi.
17-) Felyed`u nadiyeh;
Haydi çağırsın nadiye’sini (meclisini).
18-) Sened`uzZebaniyeh;
Biz de çağıracağız Zebanileri (Nar’ın zebun edicileri; melekleri, astrolojik nesneleri) !.
19-) Kella* la tutı`hu vescüd vakterib;
Hayır, sakın (yapma) !.. Ona (kendini mustağni gören, Hakk’dan perdeli, namaz müşahadesinden nehyeden, zebanilerin zebunu alın’a) itaat etme/boyun eğme; (hakikatına olan imanın gereği) secde et ve yaklaş!.
