SÛRE HAKKINDA ÖZET BİLGİ
Cinn Sûresi, Mekke-i Mükerreme’de 40.sırada nazıl olmuştur... 28 ayettir... Adını, Cinleri anlattığı için almıştır... “Cinn”, şu duyu organlarımızla algılayamadığımız şuurlu/idraklı varlık nevi’ne denir...
Cin Sûresinde: Cinnlerin özellikleri... Hz.Rasûlullah’dan gelip Kur’an dinlemeleri ve belli bir hidayet-idrak ile iman etmeleri... Kur’an okuyanların, Cinnlerin en sefihi olan şeytan’dan niçin Allah’a sığınması gerektiği... İlahi Kelam’ın beşeri kalıplarla anlaşılamayacağı ve iman etmenin önemi... İns’den cinn’e sığınanlar... Cinnlerin Sema’dan men edilişleri... Cinnlerin salihleri ve müslimleri vardır... Tarikat üzere istikamet... Rabbinin zikrinden yüz çevirenin sokulduğu meşakkat... Mescidler Allah’ındır... Abdullah kime denir ve keçe gibi üzerine çullananlar... Rabbine eksiksiz/tam yönelmenin önemi... Tebliğ ve risalet farklı şeylerdir... Gayb konusu ve muttali olunup olunmama meselesi... Murteza (seçilmiş, arındırılmış) Rasûllerin Gayb’a muttali kılınması,... gibi bir çok önemli konu açıklanmaktadır...
AYETLERİN MÂNÂSI
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHIYM
1-) Kul uhıye ileyye ennehüsteme`a neferun minelcinni fekalu inna semı`na Kur’ânen `aceba;
De ki: “Cinn’den bir taifenin (Kur’an) dinleyip de: <Muhakkak ki biz hayrete düşüren (idrakımızın fevkınde) bir Kur’an işittik>, dedikleri bana vahyolunuyor (kati olarak biliyorum?)”.
2-) Yehdiy ilerrüşdi feamenna Bih* ve len nüşrike Birabbina ehada;
< (O dinlediğimiz) rüşde (doğruya, hakka) hidayet ediyor... Bu sebeple iman ettik (B sırrıyla) O’na... (Bi-) Rabbimize hiçbir kimseyi asla ortak tutmayacağız>.
3-) Ve ennehu te`alâ ceddu Rabbina mettehaze sahıbeten ve la veleda;
<Muhakkak ki Rabbimizin ceddi (azamet ve sultanlığı) çok yücedir... Ne bir sahibe (dişi eş) edinmiştir ve ne de bir çocuk>.
4-) Ve ennehu kâne yekulu sefiyhuna `alellahi şatata;
<Doğrusu bizim sefiyhimiz (akılsızımız, kıt anlayışlımız; şeytan, vehim), Allah üzerine şatat (haddi aşan düşünce, saçma lakırdı, yalan) söylüyormuş>.
5-) Ve enna zanenna en len tekulen`insu velcinnu `alellahi keziba;
<Doğrusu biz: İns ve cinn, Allah üzerine asla yalan söylemez, diye zannetmiş (inanmış) tık>.
6-) Ve ennehu kâne ricalun minel`insi ye`uzune Biricalin minelcinni fezaduhüm raheka;
<Doğrusu, ins’den bazı rical, cinn’den bazı (Bi-) ricala sığınırlardı... Bu yüzden onların azgınlıklarını/büyüklüklerini/fitnelerini artırırlardı>.
7-) Ve ennehüm zannu kema zanentum en len yeb`asâllahu ehada;
<Ve muhakkak ki onlar, sizin zannettiğiniz gibi, Allah’ın hiçbir kimseyi asla ba’setmeyeceğini, zannetmişler>.
8-) Ve enna lemesnes Semae fevecednaha muliet haresen şediyden ve şühüba;
<Ve doğrusu biz (iman etmeden önce) Sema’ya dokunduk da onu, güçlü bekçilerle (meleklerle, mana kuvveleri ile) ve şihablarla (ilahi kelamı işitip bize göre anlamamızı önleyen ışınlarla) doldurulmuş bulduk>.
9-) Ve enna künna nak`udu minha meka`ıde lissem`ı, femen yestemi`ıl`Ane yecid lehu şihaben rasada;
<Doğrusu biz (daha önce) sem’ (işitme, anlama, idrak) için ondan (O Sema’dan; üst bilinç boyutundan) oturma yerleri edinip oturuyor idik... El-An (şimdi; vahiy geldikten sonra) ise kim dinlese, kendisi için rasad (gözetleyen) bir şihab (tahrib edici ışın) bulur!?>.
10-) Ve enna la nedriy eşerrun üriyde Bimen fiyl`Ardı em erade Bihim Rabbuhüm raşeda;
<Doğrusu biz, Arz’da (beden’de) olan (bilinçliler) için (B sırrınca) bir şer mi irade edildi, yoksa Rableri kendilerine (B sırrınca) bir reşad (doğruluk, hidayet, olgunlaşma) mı irade etti, bilmiyoruz>.
11-) Ve enna minnessalihune ve minna dune zâlik* künna taraika kıdeda;
<Ve muhakkak ki bizden salihler vardır ve yine bizden ondan (salihlik mertebesinden) aşağı olanlar da vardır... Biz çeşit çeşit tarıklar (meşrebleri farklı, kozmopolit halk) olduk>.
12-) Ve enna zanenna en len nu`cizAllahe fiyl`Ardı ve len nu`cizehu hereba;
<Ve doğrusu biz: Arz’da Allah’ı asla aciz bırakamayız ve (beden’den) kaçarak da O’nu asla aciz bırakamayız, diye zannettik (yakinen sezdik) >.
13-) Ve enna lema semi`nelhüda amenna Bih* femen yu`min Birabbihi fela yehafu bahsen ve la raheka;
<Ve doğrusu biz huda’yı (hidayeti, rehberi; Kur’an’ı) işittiğimizde, O’na (B sırrıyla) iman ettik... Kim (Bi-) Rabbine iman ederse, (artık o) ne hakkının eksik verilmesinden korkar ve ne de zillete düşürülmekten>.
14-) Ve enna minnelmüslimune ve minnelkasitun* femen esleme feülaike teharrev raşeda;
<Ve muhakkak ki bizden müslimler de vardır, kasitler (ilahi hükümlere asi zalimler) de vardır... Kim İslam/teslim oldu ise, işte onlar rüşdü (doğru yolu) aramış olanlardır>.
15-) Ve emmelkasitune fekânu licehenneme hataba;
<Kasitler (zalimler, sünnetullah’tan gafiller) ise cehennem için odun oldular>.
16-) Ve en levistekamu `alettariykati leeskaynahüm maen ğadeka;
Ve muhakkak ki eğer onlar tarikat (hakikatına giden yol) üzere istikamet etseydiler (dosdoğru-şaşmadan yürüseydiler), elbette onlara bol-geniş bir su suvarırdık/içirirdik.
17-) Lineftinehüm fiyh* ve men yu`rıd `an zikri Rabbihi yeslükhu `azâben sa`ada;
Onları, onun (o bol su’yun) içinde deneyelim diye... Kim Rabbinin zikrinden yüz çevirirse, (Rabbi) onu gittikçe yükselen/meşakkatli/onu alt eden bir azaba sokar.
18-) Ve ennelmesacide Lillahi fela ted`u ma`allahi ehada;
Muhakkak ki mescidler Allah’a mahsustur/Allah’ındır (Allah Esmasının açığa çıkma yeridir)... O halde (mescidlerde?) Allah yanısıra birini çağırmayın (O’ndan gayrını zikretmeyin; isimlendirmeyin, ortak yaratmayın; halis kulluk yapın) !.
19-) Ve ennehu lemma kame `Abdullahi yed`uhu kâdu yekûnune `aleyhi libeda;
Ve muhakkak ki Abdullah (Nebî), (yalnızca) O’nu çağırarak (sırf O’na yönelerek) kıyam edip kalkdığında, neredeyse O’nun üzerine (çullanan) keçe (birbirine girmiş kalabalık cemaat) oluyorlar.
20-) Kul innema ed`u Rabbiy ve la üşrikû BiHİ ehada;
De ki: “Ben yalnızca Rabbimi çağırırım (O’na yönelirim)... O’na (B gerçeği ile) bir kimseyi ortak etmem”.
21-) Kul inniy la emlikü leküm darran ve la raşeda;
De ki: “Doğrusu ben sizin için ne bir zarara ve ne de bir reşeda (hayra, hidayete) malik değilim”.
22-) Kul inniy len yuciyreniy minAllahi ahadun ve len ecide min duniHİ mültehada;
De ki: “Doğrusu, (eğer benim için bunları dilemişse) Allah’dan beni bir kimse kurtaramaz ve O’ndan başka bir sığınak (vücud) da asla bulamam”.
23-) İlla belağan minAllahi ve risalatiHİ, ve men ya`sıllahe ve RasûleHU feinne lehu nare cehenneme halidiyne fiyha ebeda;
Ancak Allah’dan bir belağ (ulaştırılacak bir tebliğ) ve O’nun risaletleri müstesna (bunlara malikim)... Kim Allah’a ve O’nun Rasûlü’ne asi olursa, muhakkak ki onun için, içinde ebedi kalıcılar olarak Nar-ı Cehennem vardır.
24-) Hatta iza raev ma yu`adune feseya`lemune men ad`afu nasıren ve ekallu `adeda;
Nihayet va’dolundukları (tehdid edilegeldikleri) şeyi (ölüm, kıyamet) gördüklerinde, yardımcı itibarıyla kim daha zayıf ve adetçe daha az bileceklerdir.
25-) Kul in edriy ekariybun ma tu`adune em yec`alu lehu Rabbiy emeda;
De ki: “Va’dolunduğunuz yakın mıdır, yoksa Rabbim onun için uzun bir müddet mi kılar, bilmiyorum”.
26-) `Alimülğaybi fela yuzhiru `alâ ğaybihi ehada;
(O,) gayb’ın bilenidir (ilim sıfatı O’nundur)... Kendi gayb’ı üzere bir kimseyi izhar etmez/muttali kılmaz.
27-) İlla menirteda min Rasûlin feinnehu yeslükü min beyni yedeyhi ve min halfihi rasada;
İrtiza ettiği (seçtiği; arındırdığı) bir Rasûl müstesna... Muhakkak ki O (Allah), Onun (O Rasûl’ün) önünden ve arkasından rasad (gözeten, koruyan) koyar.
28-) Liya`leme en kad ebleğu risalati Rabbihim ve ehata Bima ledeyhim ve ahsa külle şey`in `adeda;
Ta ki Rablerinin risaletlerini gerçekten tebliğ ettiklerini (Allah) bilsin (amel mertebesinde izhar etsin)... (Allah) onların katında olanları (B sırrınca) ihata etmiş ve herşeyi aded olarak ihsa (tesbit, zabt) etmiştir.
