SÛRE HAKKINDA ÖZET BİLGİ
A’la Sûresi, Mekke-i Mükerreme’de 8.sırada nazıl olmuştur... 19 ayettir... Adını, Hz.Rasûlullah’a Rabbini en a’la ismi ile tesbih etmesini emreden ilk ayetindeki “el-A’la” kelimesinden alır...
A’la Sûresi ile ilgili üç hadis-i şerif:
Hz.Rasûlullah s.a.v., A’la Sûresi’ni: “Efdalül Müsebbihat”, yani “Tesbih edenlerin (Tesbih ile başlayan sûrelerin; Hadiyd, Haşr, Saffe, Cum’a, Teğabun) en faziletlisi” diye isimlendirmiştir...
Hz.Rasûlullah ve Ashab’ı (Hz.Ali, İbni Abbas (r.a.),.. başta olmak üzere), “Sebbihisme RabbiKElA’la”yı (1.ayeti) okuduklarında: “Subhane Rabbiyel A’la” (Subhansın, en a’la Rabbimiz!) diye tesbih ederlerdi!...
<Muhakkak ki Allah Teala’nın, kendisine Hızkıyaiyl denilen bir Melek’i vardır... Onun onsekizbin kanadı vardır... Bir kanattan diğer kanata mesafe beşyüz yıldır... (O Melek’in) hatırından (içinden): Arş’ın tamamını görebilir misin?, diye geçti... Bunun üzerine Allah Ona kanatları kadar (bir misli daha) ziyade etti... Böylece bir kanattan diğer kanata mesafe beşyüz yıl olmak üzere, onun otuzaltıbin kanadı oldu... Sonra Allah Ona: “Ey Melek, uç” diye vahyetti... Bunun üzerine (O Melek) yirmibin yıl miktar kadar uçtu da Arş’ın kaimelerinden (dikilenlerinden, ayaklarından) birinin başına ulaşamadı... Sonra Allah, kanatlarını ve kuvvetini bir kat daha artırdı ve kendisine uçmasını emretti... Bunun üzerine (O Melek) otuzbinyıl miktar kadar daha uçtu da yine (Arş’ın ayaklarına) vasıl olamadı... Allah Ona şöyle vahyetti: “Ey Melek!... Eğer sen kanatların ve kuvvetin ile Sur’un Nefhine kadar dahi uçacak olsan, Arş’ımın bacağına ulaşamazsın”... Bunun üzerine Melek: “Subhane Rabbiyel A’la” dedi... Allah da: “Sebbihisme Rabbikel A’la”yı inzal etti... HatemünNebî s.a.v. de: “Onu (Subhane Rabbiyel A’la’yı) secdelerinizde kılın” dedi>...
A’la Sûresinde: Rabbin en a’la isminin tesbihi (Efendimiz Hz.Muhammed s.a.v.in Tesbihi)... Hz.Rasûlullah’ın OKUtulması ve unutmaması... Hz.Rasûlullah’a Yüsra’nın kolaylaştırılması... Öğüt kime fayda verir, kime vermez... En şakı kim?... En büyük Nar ne?... Bu sûre, ne ölüp kurtulma ne de kalıcı olarak dirilmenin olmadığı bir hali haber veriyor!???... Arınma-Rabbinin ismini keşf ve salatın bağlantısı ve önemi... Dünya hayatı mı Ahiret mi?... İbrahim ve Musa’nın sayfaları nerde?... gibi önemli konular açıklanmaktadır...
AYETLERİN MÂNÂSI
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHIYM
1-) Sebbihisme Rabbikel`A`la;
Rabbinin en a’la ismi’ni (Allah’ı?) tesbih et (secde et?) !.
2-) Elleziy haleka fesevva;
O (Allah) ki, yarattı da tesviye etti (düzenledi, eşitledi, dengeledi).
3-) Velleziy kaddere feheda;
Ve O (Allah) ki, takdir etti (ölçüledi) de hidayet etti (kemalatını izhar için klavuzladı).
4-) Velleziy ahrecelmer`a;
Ve O (Allah) ki, mer’a’yı (hayvanların otlağını?) çıkardı.
5-) Fece`alehu ğusaen ahva;
(Sonra) da onu simsiyah çer-çöp kıldı.
6-) Senukriüke fela tensa;
Sana OKUtacağız da (Onu) unutmayacaksın.
7-) İlla maşaAllah* inneHu ya`lemulcehre ve ma yahfa;
MaşaAllah (Allah’ın dilediği) müstesna... Muhakkak ki O, cehri (açığa çıkanı) de bilir, gizleneni de.
8-) Ve nüyessirüke lilyüsra;
Biz sana Yüsra’yı (en kolayı, en kolay yolu) müyesser edeceğiz.
9-) Fezekkir in nefe`atizzikra;
Eğer zikra (hatırlatma, öğüt) fayda verirse, tezkir et (hatırlat, öğüt ver).
10-) Seyezzekkerü men yahşa;
Haşyet duyan (ilmin tesir ettiği) tezekkür edecektir.
11-) Ve yetecennebühel`eşka;
En şakıy ise ondan kaçacaktır/uzaklaşacaktır.
12-) Elleziy yaslennarelkübra;
O (en şakı) ki, en büyük nar’a (Allah’dan ebedi tard edilmişliğe) maruz kalır.
13-) Sümme la yemutü fiyha ve la yahya;
Sonra orada ne ölür (kurtulur), ne de dirilir (sürekli azab, ölme-dirilme yaşarlar).
14-) Kad efleha men tezekkâ;
Arınıp tezkiye olan, gerçekten kurtulmuştur.
15-) Ve zekeresme Rabbihi fesalla;
Ve Rabbinin ismini zikredip de bilfiil salat (müşahade) eden (kurtulmuştur).
16-) Bel tü`sirunelhayateddünya;
Fakat siz (Rabbinizin zikrinden ve salatından perdeleyen) dünya hayatını (en aşağı hayat mertebesini) tercih ediyorsunuz.
17-) Vel`ahıretü hayrun ve ebka;
Halbuki Ahiret (kudret-bilinç boyutu) daha hayırlı ve daha kalıcıdır.
18-) İnne hazâ lefissuhufil`ula;
Muhakkak ki bu (bildirilen realite, ilim), ilk sayfalarda (var) dır,
19-) Suhufi İbrahiyme ve Musa;
İbrahim’in ve Musa’nın sayfalarında!.
