SÛRE HAKKINDA ÖZET BİLGİ
Tur Sûresi, Mekke döneminde 76.sırada nazıl olmuştur... 49 ayettir... Adını, ilk ayeti ve ilk kelimesi olan “TUR”dan alır... “Tur” kelime olarak üzerinde ağaç-orman bulunan dağ, demektir... Ayetlerde ise Hz.Musa’ya vahiy gelen dağın adıdır...
Sahabe, Hz.Rasûlullah’ın akşam namazlarında Tur Sûresi’ni zamm-ı sûre okuduğunu haber veriler ve şöyle derler: “Ondan daha güzel sesli ve daha güzel kıraat eden birini dinlemedik”... Kim bilir Tur Sûresi, asıl yerinden (?) nasıl kıraat olmuştur!...
Tur Sûresinde: İnsan beyninin mecazi tanıtımı ve işlevleri, azab ne, muttekıyler, huriler ve gılman, her kişi kaznadığı ile bir rehindir, nesil gerçeği, meyve etten öncedir, semum’un azabı, Rasûl kahin-mecnun-şair değildir, soru sormak tefekküre kapı açar, Rabbin hükmüne sabır ne, kıyam vaktinde tesbih ne, gece ve yıldızların ardından tesbih ne,... gibi bir çok önemli konu açıklanmaktadır...
AYETLERİN MÂNÂSI
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHIYM
1-) Vet Tur;
Andolsun O Tur’a (İlahi Kelam’ın işitilip dinlendiği, vahyin indiği Tur dağına; beyn’e),
2-) Ve Kitabin mestur;
Satır satır yazılmış/dizilmiş kitab’a (Levh-i Mahfuz’a),
3-) Fiy rakkın menşur;
Menşur (neşrolmuş, açılıp yayımlanmış) ince bir deri içinde (cildli kitab?),
4-) Vel Beytil Ma`mur;
Beyt-i Ma’mur’a,
Beyt-i Ma’mur (ma’mur ev) ne?...
Rivayet edilen hadis-i şerifler ile şöyle işaret edilir:
“Beyt-i Ma’mur, yedinci Sema’dadır... Her gün Ona yetmiş bin melek girer, O Saat’a (kıyamet’e) kadar da geri dönmezler”.
“Beyt- Ma’mur Sema’dadır... Ona <Durah> denilir... Beyt-i Haram’ın (Ka’benin) hizasında onun mislidir... Eğer düşecek olsa Onun (Ka’be’nin) üzerine düşer... Hergün Oraya yetmiş bin melek girer, bir daha dönmezler”.
“Sema’larda ve Arz’larda Allah’ın onbeş evi vardır: Yedisi Sema’larda, yedisi Arz’larda ve bir de Ka’be... Herbiri Ka’be’nin mukabilidir”.
Evet işaretler böyle... Nihayet şunları yazalım:
Hz.İbrahiym a.s. Mekke’deki Beyt-in yerini de önce Beyt-i Ma’mur’u keşfederek tesbit etmiştir!...
Birşeyin imarı, meleki yoğunlukla doğru orantılıdır!...
Sema’da, meleklerin Ka’besi olarak da tarif edilen Beyt-i Ma’mur/Durah, bir bakıma melaikenin öldüğü yerdir!...
Peki ya cami varlık, eşref-i mahlukat insan’da ne?... Onu eşrefi mahlukat yapan nesne ne ise o elbette?...
5-) Ves sakfil merfu`;
Ref’olunmuş (herşey’in fevkıne yükseltilmiş) tavan’a,
6-) Vel bahril mescur;
Doldurulmuş/kızdırılıp kaynatılmış deniz’e ki,
7-) İnne azâbe Rabbike le vakı`;
Muhakkak ki Rabbinin azabı elbette vaki’dir (olan bir gerçek, yadsınamaz bir olgudur).
8-) Ma lehu min dafi`;
Onu def’edecek/reddedecek yoktur.
9-) Yevme temurus Semau mevra;
O gün Sema bir dalgalanışla dalgalanır (döne döne çalkalanır, gelir gider ki).
10-) Ve tesiyrul cibalu seyra;
Dağlar bir yürüyüşle yürür (ki).
11-) Feveylün yevmeizin lilmükezzibiyn;
O Gün o yalanlayanların vay haline!.
12-) Elleziyne hüm fiy havdın yel`abun;
Ki onlar (o yalanlayanlar) daldıkları (hayali yaşam) içinde oynamaktadırlar.
13-) Yevme yuda` (ğğ) une ila nari cehenneme da` (ğğ) a;
Cehennem Narı’na bir çekilişle çekilip sürüklenecekleri gün.
14-) Hazihin narulletiy küntüm Biha tükezzibun;
“İşte bu, (B sırrınca) kendisini yalanlayıp durduğunuz o Nar” (denilir).
15-) Efe sıhrun hazâ em entum la tubsırun;
“Bu bir büyü müdür yoksa siz mi görmüyorsunuz?”.
16-) Islevha fasbiru ev la tasbiru* sevaun aleyküm* innema tüczevne ma küntüm ta`melun;
“Dalın/maruz kalın ona (ateşe)... Artık ister sabredin ister sabretmeyin... Size müsavidir (birdir)... Siz ancak yaptığınız şeyle cezalanırsınız”.
17-) İnnel müttekıyne fiy cennatin ve na’ıym;
Muhakkak ki muttekıyler cennetler ve naim (ni’metler) içindedirler.
18-) Fakihiyne Bima atahüm Rabbuhüm* ve vekahüm Rabbuhüm azâbel cahıym;
Rablerinin kendilerine (B sırrınca) verdiği ile fakihler (hoşnud, mutlu, lezzetlenmekte olanlar) olarak... Rableri, onları Cahıym (cehennem)’in azabından korumuştur.
19-) Külu veşrebu heniy’en Bima küntüm ta`melun;
“Yaptığınız amellere mukabil (B sırrınca) afiyetle yeyin, için”.
20-) Muttekiiyne alâ sururin masfufetin, ve zevvecnahüm Bi hurin ıyn;
“Sıra sıra dizilmiş serirler üzerinde yaslananlar olarak”... Onları Hur-i Iyn (iri gözlü, gözlerinin beyazı çok beyaz, siyahı çok siyah beyaz tenli dişi eşler-huriler) ile (B sırrınca) tezvic ettik (çiftleştirdik, eşleştirdik).
21-) Velleziyne amenu vettebeathüm zurriyyetühüm Bi iymanin elhakna Bihim zurriyyetehüm ve ma eletnahüm min amelihim min şey`* küllümriin Bima kesebe rehiyn;
İman eden (saidler, muvahhidler, muhacir-ensar), zürriyyetleri de (Bi-) iman olarak (babalarının hak imanı ile) kendilerine tabi olanlar var ya, onlara zürriyyetlerini de (B sırrınca) ilhak ettik (kattık) ve onların amellerinden (derecelerinden) hiçbir şeyi de onlara eksiltmedik... Her kişi kazandığı/yaptığı ile (B sırrınca) bir rehiyndir.
22-) Ve emdednahüm Bi fakihetin ve lahmin mimma yeştehun;
Onlara canlarının çektiği/temenni ettikleri meyva ve etten (B sırrınca) bol bol verdik.
23-) Yetenazeune fiyha ke`sen la lağvun fiyha ve la te`siym;
Orada, (onu içtiklerinden dolayı) içinde ne bir boş söz-saçmalama ve ne de günah kazanma olan bir kase çekiştirirler/kapışırlar.
24-) Ve yetufu aleyhim ğılmanün lehüm keennehüm lü`lüün meknun;
Üstlerinde, onlar için/kendilerine ait ğılman tavaf edip dolaşır; ki sanki onlar korunmuş-saklı inci.
25-) Ve akbele ba`duhüm alâ ba`din yetesaelun;
Birbirlerine ikbal edip (dönüp-yönelip geçmiş hallerini) soruşurlar.
26-) Kalu inna künna kablu fiy ehlina müşfikıyn;
Dediler ki: “Doğrusu biz daha önce ehlimiz içinde (hata yapmamak için, korkudan) titreyenler idik”.
27-) FemennAllahu aleyna ve vekana azâbessemum;
“Allah bize menn (lutf) etti ve bizi Semum (insan bedeninin gözeneklerinden geçici dumansız ateş; cinni enerji yapı; mikrodalga radyasyon)’un azabından korudu”.
28-) İnna künna min kablu ned`uh* inneHU HUvel Berrur Rahıym;
“Muhakkak ki biz bundan önce de (yalnız) O’nu çağırıyor (şirksiz dua-ibadet ediyor) idik... Muhakkak ki O, Berr (iyilik eden, kolaylık sağlayan)’dir, Rahıym’dir”.
29-) Fezekkir fema ente Bi nı`meti Rabbike Bi kahinin ve la mecnun;
(Rasûlüm) sen öğüt ver/hatırlat... Rabbinin ni’meti ile (B sırrınca Rabbinin ni’meti olarak) sen ne bir (Bi-) kahinsin ve ne de bir mecnun.
30-) Em yekulune şaırun neterabbesu Bihi raybelmenun;
Yoksa: “Bir şairdir... Zamanın (ölümün) ızdırap veren musibetini (ölmesini) gözetiyoruz (Bi-) Onun” mu diyorlar.
31-) Kul terebbesu feinniy meakum minelmuterabbisıyn;
De ki: “Gözetip bekleyin!.. Muhakkak ki ben de sizinle beraber bekleyenlerdenim”.
32-) Em te`muruhüm ahlamuhüm Bihazâ em hüm kavmun tağun;
Yoksa onlara (Bi-) bunu (inkarı, yalanlamayı) akılları mı emrediyor?... Yoksa onlar tuğyan eden (azgın) bir kavim mi?.
33-) Em yekulune tekavveleh* bel la yu`minun;
Yoksa “O’nu takavvul ediyor (aslında olmayan şeyi söylemeye çalışıyor, uyduruyor)” mu diyorlar?... Hayır, onlar iman etmiyorlar.
34-) Felye`tu Bi hadiysin mislihi in kânu sadikıyn;
Eğer doğru söyleyenler iseler (B sırrınca) onun misli bir söz getirsinler (Kur’an Hakk’dır, aslı olmayan bir söze benzemez).
35-) Em huliku min ğayri şey`in em hümül halikun;
Yoksa onlar hiçbir şeysiz (bir varlık, bir öz, bir ana-baba; bir Rab, bir yaratan olmadan) mi yaratıldılar?... Yoksa onlar mı halikler (yaratanlar) ?.
36-) Em haleküs Semavati vel Ard* bel la yukınun;
Yoksa Semavat’ı ve Arz’ı onlar mı yarattılar?... Hayır onlar ikan/yakiyn sahibi değildirler.
37-) Em ındehüm hazainu Rabbike em hümülmusaytırun;
Yoksa Rabinin hazineleri (rızık, ilim,...) onların indinde mi?... Yoksa onlar mı musaytırler (musallat-egemen olan; levh-i mahfuzları üzere kontrol altında tutan) ?.
38-) Em lehüm süllemün yestemiune fiyh* felyeti müstemiuhüm Bi sultanin mübiyn;
Yoksa onların içinde (üzerinde yükselip ilahi sırları) dinledikleri bir süllem (merdiven)’i mi var?... (Eğer öyleyse) onların dinleyenleri apaçık bir (Bi-) sultan (karşı konulmaz delil) getirsinler.
39-) Em lehül benatu ve lekümül benun;
Yoksa kız çocuklar O’nun da oğullar sizin mi?.
40-) Em tes`eluhüm ecren fehüm min mağremin müskalun;
Yoksa onlardan bir ecir (karşılık) istiyorsun da (haliyle) onlar borçtan ağır bir yük altına mı girmişler?.
41-) Em ındehümül ğaybu fehüm yektubun;
Yoksa gayb onların indinde de (yaptıklarını) onlar mı yazıyorlar?.
42-) Em yuriydune keyda* felleziyne keferu hümül mekiydun;
Yoksa tuzak kurmak mı diliyorlar?.. O kafir olanlar tuzağa düşenlerin ta kendileridir.
43-) Em lehüm ilahun ğayrullah* subhanAllahi amma yüşrikûn;
Yoksa onların Allah’ın gayrı bir ilahları (müessirleri, yaratıcıları) mı var?.. Subhan’dır Allah, ortak koştuklarından!.
44-) Ve in yerav kisfen mines Semai sakıtan yekulu sehabün merkum;
Eğer Sema’dan düşen bir parça görseler: “Üst üste yığılmış bulutlar (dır)” derler.
45-) Fezerhüm hatta yulaku yevmehümülleziy fiyhi yus`akun;
Kendisinde bayıltılacakları (ölüm) günlerine kavuşuncaya/karşılaşıncaya kadar bırak onları.
46-) Yevme la yuğniy anhüm keydühüm şey’en ve la hüm yunsarun;
O gün ne tuzakları onlardan bir şey savar ve ne de onlar yardım olunurlar.
47-) Ve inne lilleziyne zalemu azâben dune zâlike ve lakinne ekserehüm la ya`lemun;
Muhakkak ki o zalim olanlar (müşrikler) için bundan gayrı/önce bir azab (?) vardır... Fakat onların ekseriyeti bilmezler.
48-) Vasbir lihükmi Rabbike feinneke Bi a`yunina ve sebbıh Bi Hamdi Rabbike hıyne tekum;
Rabbinin hükmüne sabret!... Muhakkak ki sen (B sırrınca) gözetimimizdesin... Kıyam ettiğinde Rabbinin hamdini (B sırrınca) tesbih et!.
49-) Ve minelleyli fesebbıhHU ve idbaren nücum;
Gece’den bir kısımda ve yıldızların ardlarında (Güneş doğduğunda?) da (Rabbinin hamdi olarak) O’nu tesbih et!.
