SÛRE HAKKINDA ÖZET BİLGİ
Nuh Sûresi, Mekke-i Mükerreme’de 71. veya 74.sırada nazıl olmuştur... 28 ayettir... Adını, Hz.Nuh’un risaletini bahsetmesi dolayısıyla almıştır...
Nuh Sûresinde: İnsanlığın 2.atası sayılan Hz.Nuh ve insanlık-toplum için ilk risalet-nübüvvet deneyimi... Risaletin alanı, yöntemi ve meseleleri... Kader-ecel meselesinde bir incelik; Allah’a kulluk ve Rasûlü’ne itaat ile ertelenilen (oluşturulan) ecel?... Seyr-i sülük süreci ve insan’ın atvarı... Evrim ve insanın yaratılması... AdemOğlu’nun putları... Genetiğin önemi nereye kadar ve astrolojinin önemi,... gibi konular açıklanmaktadır...
AYETLERİN MÂNÂSI
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHIYM
1-) İnna erselna Nuhan ila kavmihi en enzir kavmeke min kabli en ye`tiyehüm `azâbun eliym;
Muhakkak ki biz Nuh’u: “Kendilerine elim bir azab gelmeden önce kavmini uyar” diye, kavmine irsal ettik.
2-) Kale ya kavmi inniy leküm neziyrun mübiyn;
(Nuh) dedi ki: “Ey kavmim!... Muhakkak ki ben, sizin için apaçık bir neziyr’im (uyarıcıyım)”.
3-) Enı`budullahe vettekuhu ve etiy`un;
“Allah’a ibadet edin, O’ndan ittika edin ve bana itaat edin (ilahi hükümlere uyun)”.
4-) Yağfir leküm min zünubiküm ve yuahhırküm ila ecelin musemma* inne ecelellahi iza cae la yuahhar* lev küntüm ta`lemun;
“Ki, (Allah) günahlarınızdan ba’zını (nefsani iş ve beşeri sıfatlarınızı) mağfiret etsin ve sizi bir ecel-i müsemma’ya (tayin edilmiş noktaya?) te’hir etsin... Muhakkak ki Allah’ın eceli (ölüm?), geldiğinde tehir olunmaz... Eğer bilseydiniz”.
5-) Kale Rabbi inniy de`avtu kavmiy leylen ve nehara;
(Nuh) dedi ki: “Rabbim!... Muhakkak ki ben kavmimi gece ve gündüz (vahdete) da’vet ettim”.
6-) Felem yezidhüm du`aiy illâ firara;
“Benim da’vetim onlara fırardan (hakikatlarından uzaklaşmaktan) başka bir şey artırmadı (misali-sözü gerçeğin kendisi kabul ettiler)”.
7-) Ve inniy küllema de`avtühüm litağfire lehüm ce`alu esabi`ahüm fiy azânihim vestağşev siyabehüm ve esarru vestekberustikbara;
“Muhakkak ki ben onları, sen onları mağfiret edesin diye davet ettikçe, parmaklarını kulaklarının içine tıkadılar (anlayıp idrak etmediler), elbiselerine (bedenlerine) büründüler, (mevcud itikatlarında) ısrar ettiler ve büyüklendikçe büyüklendiler”.
8-) Sümme inniy de`avtühüm cihara;
“Sonra, muhakkak ki ben onları cehren (açıkça, işitilip anlaşılır dille) de da’vet ettim”.
9-) Sümme inniy a`lentu lehüm ve esrertu lehüm israra;
“Sonra, muhakkak ki ben onlar için hem i’lan ettim (aleni da’vette bulundum) ve hem de kendilerine sırren/gizli gizli (işaret yollu sözlerle) söyledim”.
10-) Fekultüstağfiru Rabbeküm inneHU kâne Ğaffara;
Ve dedim ki: “Rabbinizden mağfiret dileyin... Muhakkak ki O, Ğaffar’dır”.
11-) YursilisSemae `aleyküm midrara;
“Üzerinize Sema’yı (Esma mertebesini; ruhani yağmurları) yoğun olarak irsal eder (salıverir)”.
12-) Ve yümdidküm Biemvalin ve beniyne ve yec`al leküm cennatin ve yec`al leküm enhara;
“Mallar ve oğullar ile (B sırrınca) size imdad eder, sizin için cennetler (Hakkani vasıflarla yaşam) oluşturur ve sizin için nehirler (Rabbani ilimler) meydana getirir”.
13-) Maleküm la tercune Lillahi vekara;
“Size ne oluyor ki Allah için bir vakar (varlığınızda Allah’ın açığa çıkışını yaşamayı) ummuyorsunuz?”.
14-) Ve kad halekaküm atvara;
“Halbuki (Allah) sizi atvar’en (tavır’dan tavıra, halden hale, nev’iden nev’iye geçirerek?) yarattı (AdemOğlu mükerrem değil mi?)”.
15-) Elem terav keyfe halekAllahu seb`a Semavatin tıbaka;
“Görmediniz mi, Allah Semavat’ı yedi tabaka (halinde) nasıl yarattı?”.
16-) Ve ce`alelKamere fiyhinne nuren ve ce`aleşŞemse siraca;
“Onların içinde Ay’ı bir nur kıldı ve Güneş’i de bir sırac (kandil, ışık kaynağı) kıldı”.
17-) VAllahu enbeteküm minel`Ardı nebata;
“Ve Allah sizi bir nebat bitirir gibi Arz’dan bitirdi”.
18-) Sümme yu`ıydüküm fiyha ve yuhricuküm ihraca;
“Sonra sizi oraya iade edecek ve sizi (ölümle?) bir çıkarışla çıkaracak”.
19-) VAllahu ce`ale lekümül’Arda bisata;
“Ve Allah, Arz’ı sizin için bir sergi kıldı”,
20-) Liteslukû minha sübülen ficaca;
“Ondan geniş yollar edinip süluk edesiniz (yollanasınız; uruc edesiniz) diye”.
21-) Kale Nuhun Rabbi innehüm `asavniy vettebe`u men lem yezidhu maluhu ve veleduhu illâ hasara;
Nuh dedi ki: “Rabbim!... Muhakkak ki onlar bana asi oldular ve (mekr yollu olduğu için) malı ve çocuğu kendisine hüsrandan başka bir şey artırmayan kimseye tabi oldular”.
22-) Ve mekeru mekren kübbara;
“Ve çok büyük bir mekr ile mekr ettiler (Hz.Nuh ile ulaşan risaleti, ilim ni’metini nankörlükle karşıladılar; arınmak için olan ilmi, nefsaniliklerini daha da kuvvetlendirmek için kullandılar)”.
23-) Ve kalu la tezerunne alihetekum ve la tezerunne vedden ve la suva`an ve la yeğuse ve ye`uka ve nesra;
Ve dediler ki: “İlahlarınızı sakın bırakmayın!... Vedd’i, Süva’i sakın bırakmayın... Yağüs’u, Yauk’u ve Nesr’i de (bırakmayın)”.
Not: Bazı rivayetlerde bu beş ilah/put isminin “Adem”’in beş oğlunun isimleri olduğu ve insanların bunlara tapınarak “Allah”’dan perdelendikleri şeklinde bahsedilmektedir ki herbir insan için geçerli mecazlarının anlamı olmalıdır?...
24-) Ve kad edallu kesiyra* ve la tezidizzalimiyne illâ dalala;
“Halbuki (bunlar) pek çok kimseyi saptırdılar... O halde (ey Rabbim) sen de o zalimleri sapkınlıktan başka artırma”.
25-) Mimma hatiyatihim uğriku feudhılu naren felem yecidu lehüm min dunillahi ensara;
(Nihayet) onlar hataları (günahları) ndan dolayı su’da boğuldular da (hemen akabinden) ateşe dahil edildiler ve kendileri için Allah’dan (kurtaracak) ensar (yardımcılar) bulamadılar.
26-) Ve kale Nuhun Rabbi la tezer `alel`Ardı minelkafiriyne deyyara;
Nuh dedi ki: “Rabbim!.. Kafirlerden Arz üzerinde bir deyyar (bir tek kimse) bırakma!”.
27-) İnneKE in tezerhüm yudıllu `ıbadeKE ve la yelidu illâ faciren keffara;
“Muhakkak ki sen, eğer onları bırakırsan, kullarını saptırırlar ve çok kafir (gerçeği reddeden, Rasûl’e itaat etmeyen, perdeli, kozalı) facirden (Hak’dan sapan, ilahi emirlerden çıkandan) başka doğurmazlar”.
28-) Rabbiğfirliy ve livalideyye ve limen dehale beytiye mu’minen ve lilmu’miniyne velmu’minat* ve la tezidizzalimiyne illâ tebara;
“Rabbim!... Beni, ana-babamı, mü’min olarak evime gireni, mü’min erkekleri ve mü’min kadınları mağfiret et!... Ve o zalimleri helaktan başka (bir şeylerini) artırma”.
